صدای پای بهار

دفترچه اشعار کاف شین

صدای پای بهار

دفترچه اشعار کاف شین

عیدتون مبارک عاشقان مهدی

یا مهدی

 

برخیز که صاحب الزمان در راه است /

 او نور و سرور و چهره الله است /

بر نیمه رسیده ماه شعبان امشب/

خورشید فقط نقطه ای از این ماه است



 

غمت زمین و زمان را به دست طوفان داد

امیدوارم این یکی دیگه آخرین شعری باشه که در انتظار یار سروده میشه البته فقط به این دلیل که اون یار گلعذار و آن بهار پرشرار در زمین بی قرار خیمه زده باشه



غمت زمین و زمان را به دست طوفان داد

شبت چه فر و شکوهی به عمق عرفان داد


همین که گریه ما را به ماه می بردند

زمین تبسم گل را به آبگردان داد


دگر به طاقت طاق زمانه بوی شما

به هر چه شعر به جز انتظار پایان داد


نگر به کوری چشمان زار صد یعقوب

نبود چشم ، تباهی به بیت الاحزان داد


ز بس که خسته شدم در تلاتم شب تار

دلم چو آهوی در خون تپیده ای جان داد


بیا بیا که شدم کافری خرابه نشین

و کافشین سر خم را به دست شاهان داد

چرا وبلاگ اشعارم بروز نمیشه ؟!

حالا بیاین بگید چرا آپ نمی کنی و شعر تازه خبری نیست / عزیزان شاهد ما از غیب رسید / شعر گفتن به ما نیومده ! اینم سندش :

خبرگزاری فارس: فاطمه نانی‌زاد از شعرای جوان کشور در دیدار سالیانه شاعران با رهبر انقلاب در نیمه ماه رمضان، غزل کوتاهی را تقدیم به آستان حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام کرد که رهبر انقلاب خطاب به وی فرمودند: حیف می‌شد اگر این شعر را نمی‌خواندید.



همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود          هر کس میان صحن حرم راه می‌رود
 از هر چه غصه دارد و غم می‌شود رها         هر سائلی به خدمت این شاه می‌رود
 وقتی فرشته‌های حرم بال می‌زنند              از سینه‌های شعله‌زده آه می‌رود
 اینجا بهشت روی زمین فرشته‌هاست           از کوی تو فرشته به اکراه می‌رود
 خورشید در طواف حرم، وه! چه دیدنیست      هر شب به پای‌بوسی آن ماه می‌رود
 باب‌الجواد راه ورودی به قلب توست.             حاجت رواست هرکه از این راه می‌رود

حالا مقایسه کنید اغلب سروده های بنده در مقام قیاس با این تغزل زیبا شایسته عنوان معر هم نیست شعر شدن پییشکش !

ولادت یگانه منجی عالم بشریت بر شما مبارکباد

ولادت یگانه منجی عالم بشریت و مهدی موعود علیه السلام بر شما مبارک باد 

 

عمریست من؛ ازعالم و آدم فراری ام                  با مردمان کشور چَشم انتظاری ام

از هر نژاد و جنس و زبان می کنم فرار                 از جنس کلمه های پر از شرمساری ام

من در زمان خیل خدایان خود فریب                 من بی خلیل مانده گرفتار خواری ام

آئینه را عجب به تمسخر گرفته اند                  اما ز رو نرفتم از آئینه داری ا

تا اطلاع ثانوی این دل که زخمی است                 شاید بمیرد از تب این زخم کاری ا

از سمت او بیا و دلم را نجات بخش                 از سایه های شب زده در شام تاری ام

تا کـافـــشین نفس بکشد . زندگی کند                 بازا ! هوای تازه صبح بهاری ام 

پاسخی به مثنوی خریت نامه

اخیرا توی یه وبلاگ بچگانه به یک شعر بی سر وتهی برخوردم که سعی داشت به مخاطبش القا کنه که تو یک خری و مملکتت یک طویله و این مملکت مملکت بشو نیست حالا نفهمیدم شعرش از کیه ولی به لطف خدا همون جا یک شعر خوب برا جوابش ساختم بد نیست بخونینش ( البته شعر یارو رو هم می تونید توی ادامه مطلب بخونید )


 

سلام عزیز شعر کیه گذاشتی ؟! / اصلا عزیز شعر دیگه نداشتی ؟! // این که همش سیاهیه سربسر / قصه آدم که شده مثل خر ! // دور از جونت اینها کار شیطونه / ناامیدی سفارشهای اونه // میگه برو خودکشی کن جوونی / میگه همش بدبخت شده حیونی // خوب ؛ آره خوب دنیا پر از مشکله / اما خریت کار یک جاهله // اینها می گند بازی نکن می بازی / روم به دیوار می گند تو گوش درازی // می گند یه وقتی خوب بوده مملکت / ولی دیگه مرگه فقط مصلحت // اونها می خواند ماستو بگی سیاهه / بگی نفس کشیدن اشتباهه // اونها می خواند امیدتو بگیرند / مردم برند تعطیل کنند بمیرند // سی ساله هی غصه فردا می دند / هی تحریمو توی مخا جا می دند // سی ساله که می گند که کار رژیم / تموم شده فلانی هم گشته جیم // سی ساله هر هفته همین بساطه // دشمن کار و کوشش و نشاطه // راستی شما اگه بهم نخندی / می گم که کار آمریکاست افندی // کلی کانال هیپنو کار گذاشتند / تو دل دنیا تخم خلسه کاشتند // میگم دو روز بشقابو تعطیلش کن / اون تی وی رو از زندگی دیلش کن // قشنگ ببین رفیق من کی هستی / مبدأ و مقصدت ؟!  کجا نشستی ؟! // راس راسی بچه شیعه چشمشون کور / آرزوهاشون دیگه موند واسه گور // جنبه داری اینو بگم بدونی / آقا داره می آد اینم نشونی // که روز به روز دارند اسیر تر می شند / شب به شبش بهونه گیرتر می شند // فقط دعا کن که آقا زود بیاد / بعد ما نشیم یه وقتی مردود ؛ بیاد


 


شعر مربوطه رو در ادامه مطلب بخونید  :


 

ادامه مطلب ...

اگر شعر را آسمان جل کنند

 


لابد تعجب کردید که آخه این چه وضعیه اینم خداحافظیش شد داستان خداحافظی بعضی از فوتبالیستها خداحافظ دیگه ! إ ولی خوب اگه دقت می کردید من اصلا خداحافظی نکزدم که بخوام خلف وعده کنم ! فعلا یا علی


 


زمین را اگر اهل الکل کنند


به ودکا جهان را اگر خل کنند


 


اگر شیشه مفت و فراوان شود


جهان را اگر مثل آغل کنند


 


اگر مس طلا شد اگر گرگ شیر


اگر سار را شکل بلبل کنند


 


اگر نیز یک عده میمون شوند


جهان را سرای تکامل کنند


 


اگر باد و طوفان جهان می برند


اگر ریشه کوه را شل کنند


 


اگر مرد بودن به نامردی است


اگر عالمان هم تجاهل کنند


 


اگر حق زن خود فروشی شود


اگر دین فروشان تساهل کنند


 


اگر کاف شین باز کفتر شود


اگر شعر را آسمان جل کنند


 


اگر باز مولا عنایت کند


همه خارها یک به یک گل کنند


 


رفیقان ما بعد تکلیف خود


توانند گاهی توسل کنند


 


فرومایگانی چو من می شود


ز دنیا و اهلش تبتل کنند


غزل . تــا اطـلاع ثـانـوی !

 نه سوء تفاهم نشه این یک تصمیم نیست بلکه یک خبره : اینکه تا مورخه ۱۹ اردیبهشت ۸۹ این آخرین سروده کافشینه و ممکنه که عمری یا توفیقی برای سرودن غزلی دیگر نباشد که این هم دست من نیست ! فقط خواستم یه ناز تقریبا شوخ طبعانه کرده باشم که عزیزان منو از ادامه این کار منصرف کردند !! 

 و آخر دعوانا ان الحمد لله رب العالمین


 

این آخرین سروده منه و شاید دیگه بعدش شعر دیگه ای از من نخونید ! فکر می کنم گفتی ها رو این تو گفتم ! از تنفرم از نژاد و جنس برتر گفتم! از نیازم به نفس کشیدن گفتم ! و از از هوای تازه ای که بوی وزیدنش می آد گفتم  ! شاید دیگه اصلا بعد از این صلاح نباشه شعر دیگه ای بگم البته

 

 تا اطلاع ثانوی !

 


عمریست من؛ ازعالم و آدم فراری ام


 با مردمان کشور چَشم انتظاری ام

 


از هر نژاد و جنس و زبان می کنم فرار


از جنس کلمه های پر از شرمساری ام

  


من در زمان خیل خدایان خود فریب


من بی خلیل مانده گرفتار خواری ام

 


آئینه را عجب به تمسخر گرفته اند


اما ز رو نرفتم از آئینه داری ام


 


تا اطلاع ثانوی این دل که زخمی است


شاید بمیرد از تب این زخم کاری ام


 


از سمت او بیا و دلم را نجات بخش


از سایه های شب زده در شام تاری ام


 


تا کـافـــشین نفس بکشد . زندگی کند


بازا ! هوای تازه صبح بهاری ام

چند وقت است دگر کشته و قابم کردی !

 

گاهی یک غزل از همون مصرع اولش داد می زنه که من می خوام یک شعر غنائی بشم و نه یک شعر سیاسی و نه یک شعر اجتماعی ! میگه که می تونه خیالی بودن عشق مجازی رو در چند سطر توضیح بده ! میگه که دنبال یه آدم با حوصله می گرده تا بسازدش ! ولی به یکی مثل من بر میخوره و تبدیل به تلی از کلمات میشه که کنار هم چیده شدند : 

 

گرچه از مهد مرا مرده حسابم کردی

چند وقت است دگر کشته و قابم کردی !

 

زنده کردی و کشیدی به خرابات مرا

آری ای دوست خرابم تو خرابم کردی

 

عمرم از کودکیم قصه برگشتن بود

تاب بستی و مرا عاشق تابم کردی

 

بخت وامانده من مثل خودم خوش خواب است

خلسه با حال خمار است که خوابم کردی

 

چه خیالات شگفتی که تو با من باشی

نقشه بودم سر ته نقش بر آبم کردی

 

بردنم بردنم ای یار ز یادت نرود

چون نظر کرده و مست از می نابم کردی

 

آخر این قصه تکراری من کامل نیست

نرسیدیم ؛ نوشتی و کتابم کردی

 

در الفبای تو کافیست چو شین کلمه و شعر

کافشین حاضر اگر ثبت غیابم کردی 

السلام علیک ایتها الصدیقة الشهیده

برای مشاهده عکس اصلی بر روی تصویر کلیک کنید

 

 

برای روز سعدی


شیخ اجل سعدی شیرازی با تمام فراز و فرودهائی که در اشعارش دیده میشه حق بزرگی رو به گردن ادبیات فارسی داره اشعاری که اگر چه همه اش زیباترین و بهترین اشعار نیستند ولی انصافا اگه چند تا شعر معدود رو در نظر نگیریم هر کدومش صد برابر متوسط فیلمهائی که امروزه ساخته میشه ارزش داره


کارگردانان دون بس یکه تازی می کنند

 

می دونم خیلی شعر دل نشینی نشده ولی خوب یه حرفائی رو به زور دگنک این تو زدم حالا چقدر ادیبانه شده زیاد مهم نیست

 

 

کارگردانان شب بس یکه تازی می کنند

 خوب می دانید با دل نیز بازی می کنند

 

یک فضائی  ساختند اینجا که بیش از هر کسی

 بی نمازان ادعای عشق بازی می کنند

 

ترکها را خنگ می نامند و با جادوگری

 راز اعجاز خدا را شعر تازی می کنند

 

بس که در آنسوی دنیا منجی عالم شدند

 ادعای خلقت ما را مجازی می کنند

 

کافشین یک شعر می گوید در آنجا صد هزار

 داستان را با منیت صحنه سازی می کنند

 

گر نیائی دیگر اینجا کارمان زار است زار

بهر یک بازی یلان گردن درازی می کنند 

 

ای همت ما را جان ای قبله ترین طوفان

 

 

ای همت ما را جان ای قبله ترین طوفان

از پای فتادم من جانی بده ای جانان 

 

ای یار بهارستان دلدار نگارستان 

ای بخت هما بازا کاری کـــــ ُ  ـن کارستان 

 

من خسته ترین خارم پاگرد تو را دارم

تا صبح تو بیمارم ای درد مرا درمان 

آداب نمازت را آن سجده نازت را

آن خلوت رازت را خواهنده بود یزدان

 

بازا تو جهانآزین بر راز و نیاز آزین 

بر صبر و نماز آزین ای از تو به جای ایمان 

 

 تو صبح بهارانی تو نم نم بارانی

تو شادی یارانی  بازآی بهارستان

متقلبین بین المللی


اینکه تقلب چیه و چه تاریخچه ای داره سوالیه که خیلی کمتر بهش پرداخته شده البته من با غزلی که پائین می بینید به تاریخچه تقلب زیاد نپرداختم بلکه بیشتر سعی کردم توضیحی در مورد ماهیت تقلب و متقلبین واقعی بدم البته جرقه سرودن این شعر رو یک احتمال قوی در من زد که البته بعدا عکسش اتفاق افتاد چون منتظر بودم که با پیروزی قطعی ائتلاف قانون و مجلس اعلا گروه ایاد علاوی ادعای تقلب کنند البته باز هم زیاد فرق نمی کنه چون اتفاق بدتری افتاده و اون اینکه واقعا تقلب شده مثل کشور خودمون که بر علیه انقلاب تقلب شد البته توسط گروه منتسب به یک نامزد جر زن که دم از قانون زد و ۱۴ ملیون رأی رو با تقلب به خودش اختصاص داد خلاصه تقلب هست ولی یه جور دیگه

 


از تقلب بگویمت بنگر ؛ ادعا کردن حقوق بشر !


بازتعریف واژه ای مبهم می شود رویکرد قوم شرر


 


خوب بنگر به کار صهیون ها ادعاهای طنز میمون ها


ادعا می کنند آزادی هست فرزند دیو چون دلبر


 


ادعا می کند دموکراسی مثل مصر و کمی کرواسی


رأی گیری چقدر وسواسی لیک از آل سعود هم بدتر


 


ادعا می کند مبارزه با ترور و جنگ و فتنه و بلوا


لیک تا می تواند و شدنی است می کشد سوی کودکان لشگر


 


ادعا می کند نجات زمین فیلمهای عجق بیا و ببین


ولی از گازهای گلخانه می کند پر جهان به بحر و بر


 


ادعا می کند به جای مسیح منجی آخرالزمان شده است


لیک با کارهای دجالی به در آورده از مسح پدر


 


ادعا می کند خبر آزاد ؛ ادعا می کند بشر آزاد


ولی از حبس صد گزارشگر نیست اصلا به دست خویش خبر


 


ادعا می کند حقوق زنان می کند زن اسیر اهرمنان


دختران را به بردگی برد این دایه مهرباتر از مادر


 


این تقلب دگر چه خوب و چه بد خب دگر شاخ و دم نمی خواهد


کو تقلب نگاه کن بنگر این ایالات حیله گر پرور