صدای پای بهار
دفترچه اشعار کاف شینصدای پای بهار
دفترچه اشعار کاف شین
مخاطبه آخر صفر با استاد شهریار
حیدر بابا شیطان بیزی آلادیب
جماعتین فیکرین اورگین قادیب
عشقین اودی اللّهنان اولارمی
هر کس اوزون بو یانقیا اوخشادوب
یالان دین دیللری لال ایسترم
اینانما تانری سیز بو بال دان دادیب
حیدر بابا حوسین عزاسی گدی
زائیری تک کربوبلاسی گددی
اولوب گنه محمدین عزاسی
حسن غمی دونیالاری آغلادوب
حیدر بابا شهادت رضا ده
دونیا عزایه جوزلرین ایسلادوب
اس ام اسی بمناسبت آخر صفر
زمین چون ره جدا از مصطفی کرد دمادم زهر در کام ولا کرد
حسن تنهاترین سردار دین شد شهید راه ختم المرسلین شد
شــب معراج مولایم رضــــا شـــد زمین سرتا به پا ماتم سرا شد
شهادت حضرت رسول و فرزندان پاکش ( صلوات الله علیهم اجمعین ) بر شما تسلیت باد
مرثیه ای در قالب مثنوی به مناسبت 28 صفر
این شعر رو همین دیشب سرودم و اونقدر که خودم خبر دارم در جائی هم چاپ نشده !
صـــفــر غـــمــگین ترین آنات گردون
جــهـان حــیـران ما ؛ مــا مات گردون
شـــهادتـگـاه خـتـــم الانبــیــــــا شــــــد
شـــــب حـــیــرانـــی روح خدا شـــــد
هـــلا ای مــــاه زهــرآگـیــن مهت کــــــو
حســــــن کـــــو یــــا رضـــا ماه رهت کو
مـــــحــمــّد کـــیســت وجـــه الله ِ باقیســـت
مــــحـــمـــّد تـــا ابـــد سرمسـت و ساقیست
صــفـر تـــفــســـیـــر درد آفـــتاب اســت
صـــفر آغـــــاز بـــدبــــخـــتی آب اســت
زیـــارتــــگـــــاه مــــــاه هـــــل اتــــی کــــو
صــــــفــــای شـــمس نـــاب مــجــــتـبی کـــو
زمــین چون ره جــدا از مصـــطـفــــی کـــرد
دمــــــادم زهـــــــــــــر در کـــام ولــا کــــرد
کــســـــانـــیــکه حــســـــــــن را زهــــر دادند
خــــــــــــدا را بــــهـــر خـرمـــــــائــی نهادند
حســـن تـــنـــهـاتــریــن ســـــــردار یار اســـت
حســــــــن مـــیــعــادگاه کــــــردگـــــار اســـت
اگــــر بــا حــــــق نـــمی بــــیـــنی رضــا را
بـــــدان نشـــــــــنــــاخـــتــی هـــرگـز خدا را
چــو دیـــن را بـــی ولایـــت می شــناســــــی
خـدا را بـــــی عــــدالـــت می شـــناســــــــی
در آن نـــامرد خـــیزان در شـــــــبــی ســــــــرد
ابــوســــــــــــفـــیــان حـــیــــا را مثــلـه می کرد
مـــحـمــّد درد کــج فـــهمــــیّ ما داشــــــــــت
شکایت از گروهـــی بــــــی حـــیــــا داشـــــت
زنــی کــــــو بــــــود گـــــویــــــــا از یــهـــــودان
به زهــــــری کـــــــــرد دریــــــا را خـــــــروشـان
بپرس از مــــــــــــردمــان در روزگـــــــــــاران
چـــــــــــرا کـردنـــــد در گـــِـــل مــاه ِ تـــابـــــان
حســــن شـــاه ولـــــــا مولـــای عــــــالـــــــــــم
چرا هـــــــــم شوکران می خورد و هــــــم غـــم
چرا وقتی که شــــــــــــورا شـــــــــــد زمــانی
علی می شــــــــســــــــــت احــمــــد را نــهانی
چرا وقتی رضا تبعیــــــــد مـــــــــــــی شــــــــد
برای شــــیـــــعــــیان هـــــم عید مــــی شـــــــــد
میان پنج تـــــــــــن تنهـــــــــــــا حســــــــــــن بود
که تشـــــییعش میان مـــــــــــــرد و زن بــــــــود
ولی ای کـــــــــاش او را هم شـــــــــبـــــــــانــــه
حســــــیــــنــــش دفــــن می فـــــرمودش به خانه
ولی تابوت او شــــــــــــــد تـــــــــیــــــــربــاران
زنی نا اهـــــل تــــــــیـــــــــرش زد هــــــزاران
کنون بر عاشـــقان ره نیــســـــــــت آنــــجـــــــــا
مـــــــگــــــــر آن خانه شه نیست آنــــــجـــــــــــا
خدایا با ظـــهـــــور نـــــــــــور پــــــــــاکـــــــــت
جهان را وارهـــــــــان از ایــــــــــــن فــــــــلاکت
در ادامه همین شعر به شکلی دیگر نوشته شده است
ادامه مطلب ...
می رسد عصر ظهور منجی پروانه ها
با اینکه احساس می کنم این یکی از ضعیف ترین شعرهای 8 سال اخیرم بوده ولی یه سری حرفهای حقی این تو زدم که حس می کنم به خوندش می ارزه و دلم نمی آد پاکش کنم
ادعای اصل اصلاحات و یک دنیا دروغ
یک جهان تزویر و زور و ذلت و افسار و یوغ
دم زدند از خط روح الله و شیطان زیستند
دم زدند از آدمیت مثل حیوان زیستند
ادعا کردند قانون شهر را بر هم زدند
تا توانستند و می شد رنگ بر عالم زدند
دم زدند از خلق و با صدامیان همسو شدند
دشمنان بعث و خلق و مردم حق گو شدند
کار اینها تا قیامت تا نهایت ادعاست
با خیانت با جنایت تا به غایت ادعاست
ای نوه او یک هزارم این منیتها نداشت
این منم ها این خودم ها پست نیت ها نداشت
ظاهرا با صد ریا گفتند گاهی یا حسین
خط شکن بودند از اول در عداوت با حسین
لاجرم اینها بدانند از صلای انقلاب
چوب لای چرخ نهضت بشکند گردد خراب
راه ما راه ولایت با شهادت با خدا
می رسد عصر ظهور منجی پروانه ها