تو در طلای طلائیه خاک می بینی شهید راه خدا را هلاک می بینی

توئی که منتظر روز فتح ایرانی

و من که منتظر روزگار پایانی

و خون تو که سر بوف کور خواهد ریخت

و خون من که برای ظهور خواهد ریخت

توئی که خام نداهای خام تر ز خودی

توئی که عاشق والائی خدا نشدی

و من که گریه برای حسین جان من است

شهید راه خدا گشتن آرمان من است

توئی که نام وطن می بری برای خودت

شبیه او نشدی تا کنی فدای خودت

توئی که خاطره های وطن برایت نیست

توئی که ژاله و اروند و فکه جایت نیست

منی که از تب داغ هویزه می آیم

ز روضه عطش و خون و نیزه می آیم

تو از شلمچه و از خاک و خل چه می دانی

به من بگو  که ز نیزار و پل چه می دانی

تو در طلای طلائیه خاک می بینی

شهید راه خدا را هلاک می بینی

اگر چه من گنهم  کمتر از تو اینجا نیست

ولی مگر وطنت را کویر و دریا نیست

تو دشمن عرب شادگان و اهوازی

عرب به حکم تو  پست است پس توئی نازی

نوای هوی و متال است و پاپ و راک تورا

چه باک از وطن و حفظ آب و خاک تورا

کمی صدای سکوت شبانه را بشنو

کمی صدای نی عارفانه را بشنو

کمی فقط به خودت فکر کن کجا بودی

کجائی و به کجا می روی که فرسودی

به باکری که فقط ایستاده می خوابید

که نه روی شکمش توی جاده می خوابید

نخواستم که نصیحت کنم خودم محتاج

فقط بدان که زدی بر وطن تو چوب حراج

به برگ گل نگری دفتر است و سابقه ای

تفاوت من خل با توئی که نابغه ای

کشیده ام به سراپای کافشین آتش

فراق می کشدم  آیه ای بخوان آرش

داستان شبیخون

وقتی پدر از راهزنها حرف می زد

بابک مثال گربه را در برف می زد

قتی که دنیا را سراسر آب می برد

سیمای ما را داشت کم کم خواب می برد

شبها صدای دزد مالم برد پر بود

سیما ز دست خنده هایش روده بر بود

بیچاره بابک رفت و گم شد در هیاهو

می گفت من چت می کنم در سایت یاهو

 دزدی ؛ شبیخون ؛ کاروانها خفته در خون

هر نوسفر از بهر خفتن گشته مجنون

زنهای رهزن ها جدائی ساز و طناز

هر گوشه مشغول می و آواز و پرواز

همواره می خواندند مقصد حال ؟! اینجاست

غافل که گویا دختر دجال اینجاست

با یک نظر افسونگری می کرد و می برد

دار و ندارش را همان غدار می خورد

 از کاروان تا صبحدم صد نوسفر رفت

در زیر خاک افتاد و خونش هم هدر رفت

حالا دگر یک کاروان بیمار مانده

صد کشته در راه سگان هار مانده

آری خیال رهزنان هم ترس دارد

اینها که شد صدها پیام و درس دارد

یاران دگر تسلیم خواب و خور نباشیم

چون اسب سر در بازی و آخور نباشیم

وقتی پدر گفتا که رهزن دین ندارند

ساسان نگوید ربط بر آئین ندارد

چیزی به مقصد گر چه در اینجا نمانده

راهی برای کافشین گویا نمانده

ای سبز لجن مال لجن پوش

ای سبز لجن مال لجن پوش  

آن وعده صهیون ؛سحرت کوش 

گفتند شما تک تکتان شاه  

گوئید که آرا شده مخدوش   

تی تو اگر رأی ندادی 

 پر رو شو بگو رأی خودم کوش 

 شاهی تو بگو نصر من الله  

گشتید کنون تک تکتان موش 

 الله که بی منطق و دین نیست 

 باشد چو اوباما و تو و بوش     

آزادیت آن بود چه باشد   

تا آذری و مولوی و شوش  

 از خالق و از خلق بریدید  

صد حلقه ز شیطان زده بر گوش  

 در روز عزای شه کونین 

 گشتید ستمکار و عرق نوش  

 از لطف شما صد نفر از خلق 

 افتاد زمین زخمی بیهوش  

این فتنه گری مال دلار است  

باید بنویسد دعا روش   

کافر شدم این شین که شنیدم 

 باید نزنم بهر شما جوش

خدایا دیگه عالم به آخر خط رسیده

الهم عجّل برحمتک لولیک الفرج

خدایا دیگه عالم به آخر خط رسیده

دیگه غلط کردیم نمیشه نمیشه نمیتونیم ما آدما نمیتونیم بدون نظر ولائی تو زندگیمونو اداره کنیم اینم گندائی که هر روز و هر شب تو گوشه گوشه دنیا داریم بالا می آریم دیگه چقدر دیگه باید گند بزنیم خدایا دیگه فکر کنم باید دندمون نرم شده باشه

السلام علیک یا ابا عبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک علیک منی سلام الله ابدا ما بقیت و بقی الیل والنهار